Onthaasten in onderwijsland!
Zo halverwege mijn zomervakantie in onderwijsland, begin ik inmiddels wat te mijmeren. Een goed teken? Geen idee. Wat ik mij afvraag deze ochtend (tja, ik ben meestal wat actiever in de ochtend dan tijdens de late avonduren); ben ik wellicht aan het ‘onthaasten’?
Deze mooie term, naar ik dacht 21e eeuws, blijkt alweer uit de vorige eeuw te stammen. Ook toen hadden we blijkbaar de noodzaak te ont-haasten en last van stress en andere factoren (en actoren) waardoor dit een bittere noodzaak werd. De term werd in 1997 gemunt door minister Margreeth de Boer van VROM [1]. Na nog wat gegoogeld te hebben, leer ik dat er veel geschreven is over onthaasten. Een hot item? Of wordt er zoveel over geschreven omdat wij Nederlanders hier juist nog veel over moeten leren? Geen idee! Ik vraag me dan ook werkelijk af, of een vertaling van onthaasten überhaupt bestaat in landen waar de temperatuur wat hoger ligt. Ik herinner me nog de term ‘’pole pole’’ tijdens een verblijf in Kenia, hetgeen ‘’rustig aan’’ betekent. Kijk daar word ik nu blij van. Dat is momenteel nou meer mijn ding. Destijds in Kenia niet. De openbaring van “pole pole’’ kwam nadat ik anderhalf uur op mijn eten had gewacht en ik terloops een opmerking maakte naar de ober of alles wel goed ging in de keuken.
Wat ik weet, is dat ik deze ochtend gestart ben met een heerlijke homemade cappuccino. Traditiegetrouw drink ik deze onder het genot van mijn regionale ochtendkrant, welke door mijn vaste krantenbezorger op zaterdag ruim voor acht uur in de bus ligt. Ik hecht belang aan een goede relatie met mijn vaste bezorger opdat dit wekelijkse ritueel en hoogtepunt, zijn plek behoudt. Probleem doet zich voor tijdens zijn vervangingsmomenten. Ook mijn krantenbezorger heeft namelijk wel eens vakantie. Het euvel zit hem daarbij in mijn brievenbus. Deze bevindt zich in een heg. Tja, niet door mij bedacht maar door de vorige bewoners van mijn stulpje. Zaak voor mij om de brievenbus goed heg-vrij te houden. Zo niet, dan kan een invalbezorger de bus niet vinden en heb ik geen leesvoer. Weg wekelijks hoogtepunt.
Dit overdenkende, realiseer ik me dat ik echt aan het ‘onthaasten’ ben. Waarom ik dit stel? Vandaag heb ik onbewust (ja ook dat nog) mijn vaste patroon doorbroken. Mijn broadsheetformaat krant, waar ik normaal zo naar uitkijk onder het genot van mijn cappuccino, ligt nog in de brievenbus. Het is vandaag niet nodig om in alle vroegte die tien stappen te maken buiten mijn huisje. Na drie weken vakantie in onderwijsland ben ik eindelijk werkelijk aan het genieten van mijn vrije dagen. Ik hoef niets, moet niets, en ik heb immers ook nog de hele dag de tijd om de krant te lezen. Dat met net zoveel cappuccino als ik zelf wil. Laatste moet ik dan wel zelf maken, vooruit. Maar het is vakantie, toch?
Je kunt je als lezer afvragen waarom ik dit schrijf en wat de relatie is met het onderwijs. Daarom een korte toelichting. Voor onderwijsmensen een mogelijk herkenbaar verschijnsel; onthaasten. Andere sectoren waarin werkdruk en –belasting een grote rol spelen wellicht ook. Echt genieten van vrije dagen en tegelijkertijd mijn werk daarbij echt los laten, lukt mij klaarblijkelijk pas na drie weken. Ook in mijn vorige blog werd door iemand in een reactie hierover geschreven. Is het onthaastingsproces iets dat werkdruk en werkbelasting gerelateerd is? Daarom ben ik benieuwd; Hoe ervaar jij ‘onthaasten’ in onderwijsland? Laat het me weten en reageer gerust.
Onderwijspassie, 11 augustus 2012
Voor wie er nog iets op wil naslaan hieronder 11 tips om te onthaasten opgesteld door De Zaak [2].
Zoek de balans
Ontspan meerdere keren per dag
Zet elke dag wat ‘kwaliteitstijd’ opzij
Weer eens spontaan
Let eens op je loopsnelheid
Doorbreek routines
Haal de vaart er eens letterlijk uit
Laat het werk achter je
Spoel de spanning weg met een douche
Neem andermans haast niet over.
Goede voornemens binnen 72 uur uitvoeren
[1] http://nl.wikipedia.org/wiki/Onthaasten, geraadpleegd 11 aug.2012
[2] http://www.dezaak.nl/web/guest/weblogs/phil-kleingeld-blog/-/blogs/stress-11-tips-om-te-onthaasten!?utm_source=nieuwsbrief&utm_medium=email&utm_campaign=anoniem, geraadpleegd 11 aug.2012